مــــی روم در ایــــوان ، تــا بــپــرســم از خــود
زنـــدگـی یــعـنــی چــه ؟
مــــادرم ســیـنــی چـــایــی در دســت . . .
گــل لــبـخــنـدی چــیــد ، هــدیــه اش داد بــه مــن
خـــواهــرم تـکـه نــانـی آورد ، آمـــد آنــجــا
لــب پـــاشــویــه نـشــسـت . . .
پـــدرم دفـتــر شــعــری آورد ، تـکـیـه بــر پـشــتـی داد
شـــعــر زیـــبـایـی خواند و مــــرا بـــرد ،
بــــه آرامـــش زیـــبــای یــقــیـن . . .
بــا خــــودم مـی گــفــتــم :
زنـــدگـی ، راز بــزرگـی اســت کــه در مــا جــاریــسـت . . .
زنــدگــی فــاصـلــه آمـــدن و رفــتـن مــاســت ،
رود دنــیـا جــاریـــســت . . .
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
